Zaman Yönetimi

     “Vakit nakittir” demiş atalarımız. Her atasözü bugün geçerli olmasa da bence de vakit nakittir, altındır, gümüştür, paradır. Kıymetini bilmek en iyi şekilde değerlendirmek gerekir. Vakit; zaman en değerli hazine olarak düşünülmelidir. Atılan ok, ağızdan çıkan söz, kaybedilen yıllar asla geri dönmez.
     Günümüzde başarılı kişi ve idarecilerin, büyük şirketlerin, ileri ülkelerin daima zaman yönetimi konusunda planları vardır. Başarı için ilerleme için, zenginleşme için bu gereklidir. Unutmayalım: KAZANANIN DAİMA BİR PROGRAMI, KAYBEDENLERİN İSE BİRÇOK ÖZRÜ VARDIR.

     İki öğrencimiz var. Birisi okuldan eve geliyor. Önce biraz dinleniyor. Sonra günlük zaman çizelgesine bakarak ödevlerini yapıyor. Tekrar dinlendikten sonra yarınki ders ve konularını gözden geçiriyor. Bu gün işlenen konuları kısaca tekrar ediyor. Verdiği arada ailesiyle akşam yemeğini yiyor, sohbet ediyor, izlemek istediği TV programını veya bilgisayar oyununu izliyor, meyvesini yiyor. Yatmadan önce biraz kitap okuyor veya sınavı varsa sınav hazırlığı yapıyor. Zamanında yatıp sabah vaktinde kalkıyor… Hafta sonları da belli bir plan dâhilinde geçiyor. Planın dışına çok nadir olarak çıkılıyor. Aile de bu plana saygılı olmaya çalışıyor. Çünkü o plan çocuk ile beraber yapılmıştır.
      Diğer öğrencimizin de bir planı var. Ama o büyük ihtimalle aile tarafından ya da öğretmen tarafından yapılmış ve çocuğa verilmiş. Çocuk eve okuldan çıkar çıkmaz değil, biraz çevrede, parklarda vb. takıldıktan sonra geliyor.”Akşama daha çok var derslerimi nasıl olsa yaparım.” Akşam oluyor, yemek yeniyor, “-Babanın ve Annenin derslerini yaptın mı?” Gibi sert sorularına  “-Tamam tamam şimdi yemekten sonra yapacağım “ cevabı geliyor. Kitap ve defterler yemekten sonra oturma odasına toplanıp geliyor. Bunu gören baba sanki dışarıda işi varmış gibi alelacele evden çıkıyor. Çocuk ”-Anne! Anne! Şu diziyi, ya da şu spor programını seyretsem de sonra derslerimi yapsam” “Tamam oğlum, kızım…” “-Zaten çok dersimizde yok.” Kitaplar defterler kenarda beklerken saat ilerliyor. Çocuk birazda bilgisayar oynayıp
“-Amannn yarın sabah erken kalkar yaparım ya da okula erken gider arkadaşlarımdan bakıveririm” diyor. Tabii uyku geliyor, yatıyor, yarın sabahta okula ancak yetişiliyor..
Her gün buna benzer olaylar devam ederken iki öğrencinin başarısını karşılaştıralım.Kim SBS veya ÖSS de başarılı olur.Sınıfları Taktir ve Teşekkürle geçer? Tabiî ki ilk öğrenci. O, zamanın nakit olduğunu biliyor ve bir programı var zamanı iyi yönetiyor.
        Zaman çizelgesi sadece öğrencilere mi gerekli? Herkese ama herkese; Aile reislerine, Müdürlere,Başkanlara, Bakanlara, bakmayanlara…..
Sormak isterim 8 saatlik mesai saati içinde;
1.Kaç saat / dakika telefon görüşmeleriyle geçiyor?
2.Kaç saat /dakika odanıza gelen misafirlerinizi ağırlamakla, çay kahve içmekle geçti?
3.Kaç saat/dakika kendi alanınız dışındaki toplantı, yemek, tören vb. ye katılmakla geçti?
4.Kaç saat/dakika görev yerine. makamınıza gelmeden yolda esnaf arkadaşlarınızla, kahvede, parkta oturarak geçti?...

      Bunları uzattıkça uzatabiliriz.Lütfen her gün böyle bir çetele tutunuz.Zamanınızı çaldırmayınız.Zaman hırsızları çoktur.Zamanınız sizin en değerli hazinenizdir..Peki sayın idareci, Ne zaman kendi işinize yoğunlaşacaksınız? Uzmanlık alanınızla ilgili projeleri ne zaman yapacaksınız? Mevzuatı, kendinizi geliştirecek yenilikleri, teknolojileri, bilgileri ne zaman takip edeceksiniz? Altınızdaki insanları ne zaman eğitmek için zaman ayıracaksınız?
      Çevremde gördüklerim adına utanıyorum.Kahvehaneler tıklım tıklım dı.. Kütüphaneler bomboş. Parklar, deniz boyları tıklım tıklım dı..tarlalar, bahçeler bomboş.Tribünler tıklım tıklım dı, sahalarda salonlarda spor yapanlar çok az, Ne zaman üreteceğiz, kendimizi geliştireceğiz., işimizi yapacağız, dolu dolu yaşayacağız? Ne zaman, ne zaman, Ondan sonra ikinci öğrenci her şey ertelenmiş, sorunlar dağ gibi birikmiş. Vatandaş olarak altından kalkamıyoruz, işveren olarak baş edemiyoruz, ülke olarak çöküyoruz. Gel Abi, gel ABD de bizi kurtar, bize borç ver, destek ol, elimizden kaldırıver, omuz vuruver. Üzgünüm utanıyorum, öfkeliyim beni bağışlayın lütfen. Bu böyle olmamalı, olmamalı. Herkes işini en iyi yapmalı, zamanını, özellikle boş zamanlarını en iyi değerlendirmeli. Kitap okumalı, çiçek yetiştirmeli, sanatla uğraşmalı, çocuklarıyla oynamalı, balık tutmalı, müzik dinlemeli.. vb.
Ama daima yararlı işler yapmalı. En iyisini yapmalı. Asla başkalarından beklememeli. İnisiyatif almalı. Kimse kara kaşımız kara gözümüz için bize yardım edemez.BEDAVA PEYNİR ANCAK FARE KAPANINDA OLUR. HERKES KAPISININ ÖNÜNÜ SÜPÜRMELİ Kİ BÜTÜN ŞEHİR TERTEMİZ OLSUN.

  Sevgiyle dolun, Sevgiyle kalın.