İlk olarak sabahın erken saatlerinde eşi Rahşan Hanım mezarlığa uğrayıp dua etmiş. Daha sonra DSP yönetimi mezarlığa gelmişler. Ardından DSP muhalifleri ve en sonrada CHP yönetiminden bir grup rahmetli Ecevit’i ziyaret etmişler. Anmışlar. Rahmetlinin sağlığında da bir araya gelemeyen bu gruplar mezarı başında bile bir araya gelememişler. İnsana sormazlar mı bu ülkede sizler neden daima muhalefettesiniz, neden çoğalamıyorsunuz, neden iktidar olamıyorsunuz, işte bu görüntü bile buna bir cevap değil midir? Aynı yakın görüşlere sahip olmalarına, olaylara benzer açılardan bakmalarına rağmen yan yana yürümesini bilmeyenler, kol kola giremeyenler, acı günde, tatlı günde beraber olamayanlar, bu halaya, bu horana katılmak, halkayı genişletmek için başkalarını nasıl ikna edebilirler ki?!!!...Şaştım kaldım. Önce iğneyi kendime, kendimize batırmak gerek ki çuvaldızı başkasına batırmaya hakkımız olsun. Ne de olsa dost acı söyler. Siz,biz ne zaman yan yana yürüyeceğiz?
Yine çok yadırgadığım bir konuda şuydu. Pazar günü yapılan genel kurulda MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli 6. kez genel başkan seçilmiş. Hayırlı olsun ama gülesim geldi. Deniz Baykal’da bilmem kaç kez CHP Genel Başkanı seçilmişti. Partiler iktidar olmak için varsa, kurulmuşlarsa liderleri de Başbakan olmak için yarışmalıdırlar, çabalamalıdırlar. Bu Bir kooperatif yada bir derneğin başkanlığı değil ki.
Üstüme vazife değil ama benim demokrasi anlayışım bu değil. Yapamayan, başaramayan gidecek yenisi, genci, taze kan gelecek. O deneyecek , o başarmaya çalışacak. Olmadı tekrar yenisi gelecek. Biliyoruz ki mezarlıklar kendisini vazgeçilmez sananlarla dolu. Demokrasi kültürü bunu gerektirir. Biz Amerika’dan, İngiltere’den, Almanya’dan zengin, onların insanlarından daha mı akıllıyız? Onlarda seçimi kaybeden neden siyasetten derhal çekilerek yerini bir başkasına terk ediyor.Bakınız 06 Kasım da ABD’ de başkanlık seçimi vardı. Obama İkinci kez girdi kazandı. Bir daha seçime bile girmeyecek. Seçimi kaybeden Rommey rakibini tebrik etti ve başarılı olması için dua edeceğim dedi. Siyasette bir daha görünmeyecek, olmayacak. İşte bu. Demokrasi, Cumhuriyet, kültür bu. Ben değil biz felsefesi, ben değil, ülkem felsefesi bu. Yarabbim biz o günleri görecek miyiz? Ülkem adına üzülüyorum. Bizde ise çölde bedevi fıkralarıyla, sataşmalarıyla gün ve günler geçiştiriliyor. Sonumuz hayraola inşallah. Ne zaman akıl ve bilimsellik üstün gelecek acaba ne zaman?
Bütün bunlara üzüldükten sonra Ey büyük önder, büyük Atatürk, 10 Kasım nedeniyle Seni bir kere daha saygıyla anıyorum. Padişaha rağmen, Ali Kemal’lere rağmen, Çerkez Ethemlere rağmen, Hiç yoktan, sıfırdan nasıl bir ülke kurduğunu, nasıl bir Cumhuriyet ve bilimsel kurumlar oluşturduğunu , hayranlıkla, saygıyla ama birazda üzülerek izliyorum. Nur içinde yat.
Aşınız katıklı ve sıcak, hayatınız onurlu ve özgür olsun.
Sevgiyle dolun, sevgiyle kalın.
YORUMLAR