TSUNAMİ

Ne zaman, nerede yakalanacağız belli değil. Zengin, fakir, genç,  yaşlı, kadın, erkek fark etmiyor. Bir varmış, bir yokmuş. Ölüm bize şah damarımızdan daha yakın derler ya. Yaptıkların,  yarım bıraktıkların, kazandıkların hepsi hepsi geride kalacak.  “Kefenin cebi yok” Hiç kimse yanına bir şey koyamayacak. Sevdiğin bir şeyi alıp götürme hakkın bile olmayacak.  Ölüm bu. Kardan, buzdan daha soğuk… Lafı bile ürkütücü. Ama kurtuluş yok. Bak deprem 8,9 ile geldi. Çoook dayanıklı binalar, yollar, fabrikalar yapmıştın. Çok bilinçliydin. O iki dakikalık süre içinde ne yapacağını ezberlemiştin. Birazda gurur duyuyordun. Deprem öldürmez, çürük binalar öldürür diyordun. Evet, doğru ama bu sefer Tsunami şeklinde geldi ölüm. İşte buna çaresiz kaldın. Bir balık hikâyesi vardır:
---Büyük ana balık yaşadığı akarsuda yavrularını almış.  Balık avcılarının elinden nasıl kurtulacakları yolunda dersler veriyormuş.  Olta atarlarsa şöyle yapacaksınız. Ağ bırakırlarsa böyle  kaçacaksınız…..  Derken ortada dolaşan balık sürüsünü gören avcı serpmeyi şöyle bir savurmuş balıklara doğru.  Suyun şapırtısını duyan,  serpmeyi gören balıklar birden afacan olmuşlar. Birçoğu mağaralarına doğru kaçarken anne balık ve birkaç büyük balık serpmenin içinde çabalayıp takılmışlar iplere. Yavrular küçük olduklarından serpmenin gözünden kurtulabilmişler. Annelerine seslenmişler. Anne,  anne hani sen avcıların her numarasını bilirdin,  kurtulabileceğimizi söylerdin…  Ahhh çocuklar ah.  Buna tepeden inme denir. Bu serpmedir. Bundan  kurtuluş   yoktur.  Hakkınızı helal edin.
Bu hikâyedeki gibi buna tepeden inme denir. Sanki çaresi yok gibi. Suyun önüne durulur mu?  Ateşin önüne suyla durulurmuş ama suyun önüne nasıl durulur?  Belki bir gün ona da Tsunamiye de çare bulunur, tedbir alınabilir.  Bilime inanmak,  güvenmek gerekir diye düşünüyorum Ama ölüme çare yok. Yok, yok.
Bu büyük felakete yakalanan Japon halkına büyük geçmiş olsun diyorum. Böyle bir depremi,  ülkemde duymak yaşamak istemem. Allah korusun. Kullar da bir an önce tedbir alsın.
Tsunami Japonya için yıkım,  ölüm getirdi. Acaba hangi ailelere tsunami gibi yıkımlar her gün vuruyor. Ölüm hiç beklenmedik bir anda arkadaşımız,  dostumuz Avukat Salih ÖZTÜRK’ü tam kalbinden yakaladı, yıktı, aldı bizden. Dedikya ölüm,  soğuk, gecenin ayazından daha soğuk. Ürpertici. Salih Bey in ailesine başsağlığı diliyorum. Daha 4–5 ay önce elim bir kazada abisini kaybetmişti. Her ikisine de Allah rahmet etsin. Geride kalanlara Allah sabırlık versin.
ÖLÜM
Ben onu çiçeklerle giderken gördüm.
Yaşamları bilerken gördüm,
Doymazlıkların obur açlıklarında,
Ben onu,  varlıkları silerken gördüm.
Ama bir de yokluğun ve yüreğin önünde
Ben seni utanç ile titrerken gördüm.
Özdemir ASAF ölüm için böyle diyor. Bu dünyaya sığamadığımız var.   Kırdığımız birçok kalp var.   Değer mi? Haydi bir kez daha düşünelim.


Aşınız katıklı ve sıcak, hayatınız onurlu ve özgür olsun.
Sevgiyle dolun, sevgiyle kalın.