ÖNEMLİ OLAN NEYMİŞ

Tüm bildiklerim tersine dönüyor. Adeta ezberim bozuldu. 40 yıllık birikimim, tahsilim,doğrularım  bir bir  eridi yok oldu. Bazen aklımdan şüphelenir oldum Bana bir şeyler mi oldu yarabbim.
     Hep “NE SÖYLENDİĞİ ÖNEMLİ DEĞİL, KİMİN SÖYLEDİĞİ ÖNEMLİ  “  derlerdi de inanmazdım. Meğer söylenenin doğru veya yanlış olduğuna bakılmaz, kimin söylediğine bakılırmış. Ben yanlış biliyormuşum.
    Evlenmeden önce tanışmak, tanımak, görüşmek, sevmek gerektiğini iddia ederdim. Ama böyle olmasına rağmen deliler gibi sevdiklerini söylemelerine rağmen 3-5 ayda ayrılan çiftleri gördükçe,”vallahi hiç çekemem, herkes kendi yoluna “ diye duydukça sevginin, tanışmanın, anlaşmanın hiç değeri olmadığını anladım.
    Toplumsal ilişkilerde sevgi, saygı, onur, terbiye, arkadaşlık çok önemli kavramlar olarak bilirdim meğer tam itaat, teslimiyet, dalkavukluk, afferdesiniz yalakalık daha önemliymiş.
     Çalışmak, başarmak, azmetmek, zeki olmak boşuna uğraşlarmış. Göz yummak, yumdurmak, çalmak, çaldırmak, görmemek, duymamakmış önemli olan.
    Diploma, doktora, belge, bilgi, sertifika boş şeylermiş, adam bulmak, adam devreye sokmak, dayıya müracaat etmek, derneğe, vakıfa, partiye üye olmak mış önemli olan.
    Ülkemin batı bölgelerinde halkın daha hoşgörülü, daha bireysel özgürlüklere düşkün olduğunu, batıda töre ve mahalle baskısının daha az olduğunu düşünürdüm meğer gerçek öyle değilmiş. Batı harici bölgelerimiz bu değerler yönünden kat kat üstünmüş. Batıya 3–5 basarmış.
     Bilim, bilim adamları, araştırma, geliştirme, teknoloji önemli sanırdım. Ama doğma düşünceler hala hakim
     Okullarımızda 30 yıl boşuna laklak etmişiz o küçücük beyinlere karşı. Önemli olan şunlardır çocuklar; altılı ganyan, milli piyango, iddia, kopya,ihale ,hırsızlık,,köşe dönmece,tehdit, hap yap para kap…… Gerisi faso fiso deseydim daha doğru olacakmış.  Şimdi benim 30 yıl boyunca söylediğim değerlerin bir hiç olduğunu anlayan öğrencilerim herhalde bana gülüyorlardır. Yarabbim bana akıl fikir ihsan eyle.
     Buna rağmen şuna yine de inanmak istiyorum. Toplumlar geriye doğru gitmez. Çetin ALTAN’ın deyişiyle enseyi karartmamak lazım. Doğru daima kazanacaktır. Ama bazı bedeller ödenerek.


            Ekmeğiniz katıklı, aşınız sıcak. Barış ve mutluluk içinde olalım.
           Sevgiyle dolun,  sevgiyle kalın.