NELER DÜŞÜNDÜM

Artık babam da yok. Allah rahmet eylesin. Çok mu yaşlıydı. O göreceli bir kavram. Bir varmış bir yokmuş. Sanki masal gibi. Masallar genelde iyi sonla biter. Ama bu öyle değil. Geride kalanlar için sabır, metanet, dayanma gücü gerektiriyor. Allah o gücü yine de onlara bağışlıyor. “Yaşlıydı, hastaydı, geride yapılacak bir işi kalmamıştı vb. diyerek teselli buluyorsun.
      Fatih KISAPARMAK ‘ın   “Bu adam benim babam”   şiiri Rahmetli babam için yazılmıştı sanki.

Bu adam benim babam,
Derdi dağlardan büyük
Sekiz köşe kasketiyle
Çaresiz beli bükük
Omzunda sakosuyla…
Bir gün olsun gülmemiş
Altı çocuk büyütmüş
Rahat nedir bilmemiş
Olmayan(bir işçi)  maaşıyla
Bir lokma ekmek için kimseye eğilmemiş
Bu adam benim babam
Benim babam mert adamdı.
Mangal gibi yüreği , …vardı
Bir dikili ağacı olmadı belki ama kendisi
Onuruyla yaşayan koskoca bir çınardı.
Üstümdeki kol kanat, sırtımı yasladığım dağ gibiydi.
Peki, 50 sini geçmiş dede olmuş bir kişi olarak babam için neler düşündüm acaba. Her yaşta tabiî ki farklı idi bunlar. Bu evreleri herkes kendince de yaşamış olmalı. Çocukluğumda 4–12 yaşları arasında; Babam köyün en güçlü kişisiydi, herkesi yenebilir, dövebilir, her şeyi en iyi o bilir, en iyisini o yapardı benim için.
Gençliğimde 13–20 yaşları arasında bende babam kadar biliyor, babam kadar güçlü idim. Belki de onu tutsam yenebilirdim. Gözümde çok büyütmüşüm O’nu.
Gençlik sonrası 20–40 yaşları arasında bana göre babam hiçbir şey bilmiyor, çok beceriksizmiş. Gözümde hiç yoktu. Ben her şeyi daha iyi biliyordum.
Orta yaşlarda 40 dan sonra   tereddütte  kaldığım  her konuda  “Dur bakalım  bir de babama danışayım. O bu durumlarda ne yapardı? O’nun fikrini alayım. Belki söyleyecek, yol gösterecek pratik bir çözümü vardır.  Dedim. Hakikaten de bana daima sağlıklı çözümler sunmuştur.
Peki, şimdi O yok, O gitti. Ben artık başım sıkışınca kime danışacağım. Senin yokluğunu hep hissedeceğim babacığım. İşte tüm çocuklar bu evreleri yaşarlarmış. Ben gerçekten birebir bunları yaşadım. İyi ki beni okuttun babacığım. Öğretmen olmamı sağladın. Köyde çoban da yapabilirdin kendin gibi.  Nur içinde yat babacığım. Allah günahlarını affetsin. Bu vesile ile babalarını kaybetmiş tüm okuyucularımın babaları içinde Allah tan rahmet diliyorum.


Ekmeğiniz katıklı, aşınız sıcak. Barış ve mutluluk içinde olalım.
Sevgiyle dolun,  sevgiyle kalın.