Yaşasın mı Cumhuriyet!

Yaşasın yaşasın dediğinizi duyuyorum. Evet yaşasın Cumhuriyet’te nasıl yaşasın? Cumhuriyet nedir? Cumhuriyet nasıl yaşar?
Gelibolu’nun Gölköy’ündeki gibi mi yaşar mesela! Rahmetli Can Yücel anlatır. Televizyonda bir gün haberleri izlerken rastlamıştır. Bu şirin köyümüzde bir adet vardır. Her Cumhuriyet bayramında köyün çocukları sünnet ettirilir. İşte o görüntüler vardır televizyonda.

Devamını Can Yücel’den aktarayım: Gölköy adında bir yer varmıs Gelibolu'da. Televizyonda gösterdiler geçen gün. Gelenek edinmiş köy halkı,"ben kendimi bildim bileli bu böyledir" Diyor muhtar: 29 ekim'de toptan sünnet ederlermiş çocuklarını...

Derken ekranda entarili bir çocuk belirdi Kirvesi tutmuş kolundan. Yatırdılar bir kamp yatağına. Ardından sünnetçi olacak zat boy gösterdi. Elinde bıcağıyla. Çocuk kaldırdı başını, bağırdı: “Yaşasın cumhuriyet” diye. Bunun üzerine de ekran karardı. Korkarım bu, sade Gölköylülerin degil, umumuzun. Sade küçüklerimizin degil, büyüklerimizin de düştüğü bir tarihsel yanılgı. Çünkü sünnet değil, farzdır cumhuriyet.
Can Yücel rahmetliyi Ankara’ya davet ettiklerinde Çankaya’daki Atakule’ye çıkarmışlar. Üzerinde çok güzel bir lokanta mevcuttur. Burada rakılar yudumlanırken, birisi demiş ki: Baba bak ne güzel manzara!

Can Yücel gülümsemiş: Ne manzarası yahu! Ampul onlar ampul…

Eskiden biz Cumhuriyet Bayramlarında yoğurt yeme yarışı, çuvalla koşma yarışı gibi bir sürü komik etkinlikler yapardık. Gölköy’deki çocuklar gibi bağırırdık. Şimdilerde ise stadyumlara hapsedilen bayramlar var. Hangisi sünnet, hangisi farz bilinmez?

Çok yaşasın Cumhuriyet! Ama nasıl. İkinci Cumhuriyet olarak mı? Ilımlı İslam Cumhuriyeti olarak mı!

Bizin kurduğumuz Cumhuriyet bumuydu; hatırlayan var mı? Özüyle, sözüyle, kurumlarıyla…
Size bu hafta bir Cumhuriyet kadının yaşam öyküsünü sunduk. Binlerce Türk kadından birisi Adalet Hanım. İşte Cumhuriyeti kuran ve onu yücelten; bu günlere getiren kadınlarımız bunlardı. Çoğaldılar mı dersiniz?
Nasıl yaşasın bu Cumhuriyet?

<b>Kılıçdaroğlu ve Hisarcıklıoğlu</b>

Bu hafta Çanakkale’ye gelen iki isim de Türkiye’nin dikkatle izlediği kişilerdi. CHP’nin vurduğu yerden ses getiren ismi Kemal Kılıçdaroğlu ve ağzını biraz bozduğunda hükümetin gene konuşuyor diye sinirlerini geren Rifat Hisarcıklıoğlu.

Babalarını tanımıyorum ama ikisi de iyi oğullar doğrusu. Kemal Kılıçdaroğlu tam soyadına yakışan bir kişilikle politika yapıyor. Kılıcı önünde durabilene bravo! O varken ‘temizeller’ savcısına falan gerek yok doğrusu. Bakalım ilerleyen günlerde kimin kafasına denk gelir kılıç!
Gelelim Hisarcıklıoğlu’na. O da tam soyadı gibi Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği kalesinin komutanı. Yarı resmi, yarı sivil bu kurum Türkiye’nin en güçlü kurumlarından birisi. Para gani! Güç desen aynen. Türkiye’nin sanayici ve işadamları, tüccarları arkasında. ‘bu yıl 240 bin kilometre yaptım’ diyor Hisarcıklıoğlu. Dünya’nın dört bir yanını gezmiş. Sahneye çıktığı zaman da tam bir hatip. Partiler üstü konuşuyor hep. Ama insanın kafasında da şu düşünce dolaşıp duruyor: ne zaman parti kurar acaba?
Yalnız devlet kurumlarına fazla sallıyor biraz. Ermenistan’a sürülen domuzlar meselesini dinleyen ön sıraların çok da mutlu olduklarını düşünmüyorum. Yanılıyor muyum?

<b>Karne
ÇANAKKALE</b>

Türkiye coğrafyasının en güzel yerlerinde birisinde; bu ülkeye sadakatla bağlı olarak yaşayan ve bunun değerini en iyi şekilde bildiği gibi; uygulamada da bunu en iyi şekilde gösteren ilimizin tüm kurum kuruluş ve sivil toplum örgütlerine. Ve de Çanakkale Halkına <b>10</b>


<u>Karnenin sözü</u>

Cumhuriyet fikir serbestliği taraftarıdır. Samimi ve meşru olmak şartıyla her fikre saygı duyarız.
<u><b>MUSTAFA  KEMAL ATATÜRK</b></u>

<u>Şiir</u>
Sinsidir ağaç kurdu
Çıkıp gezmez dışarıda
Girer köke, gövdeye
Gizli gizil kemirir.