Vekil Olmak Kolay Mı Sanıyorsunuz?

Seks düşkünü kadın tövbekâr olmuş. Bir zaman sonra bir cüceyle yakalamışlar.
- "Hani bırakıyordun?" diye sormuşlar.
- "Hemen olmuyor, yavaş yavaş azaltıyorum" demiş!

Bakıyorum siyasetçiler de bu kadına benziyor!
Bir türlü artık yeter demeyi; bir kenara çekilmeyi bilmiyorlar.
Ya da yavaş yavaş bırakacağız canım, birden de olmuyor diyorlar.

Arkadan gelenler de bekliyor; şu ağabeylerimiz artık bıraksa da sıra bize gelse..
Nerdeeee…
Çok beklersiniz!

Bütün partilerde durum aynı…
Ankara’ya adım atan bir daha iflah olmuyor!
Hâlbuki milletvekilliği öyle ahım şahım bir şey de değil!
Küçücük odalar, karanlık koridorlar vs vs…
İşte yemekhanesiyle berberi bir de doktorları fena sayılmaz..

Geçen bir arkadaşım anlattı. Vekillikleri biten üç dört arkadaş oturmuş konuşuyorlar.
Bir diyor ki;
-    Ya senelerdir buradaydım. Durum iyiydi. Yedik içtik. Ama bir kenara para da koymadık. İş güç de bilmem ne yapacağım ben..
Bir diğerinin bu sırada gözlerinden yaşlar akmaya başlıyor..
Ötekiler şaşırıyor.
-    Ya sen niye ağlıyorsun? Vekil olmadan önce eczaneciydin. Hala dükkân çalışıyor. Gidip oturursun. Ne var ağlayacak?
O da diyor ki; - ya arkadaşlar ben kendime mi ağlıyorum. Benim oğlan meclis berberine çok alıştı. Başka yerde traş falan olmuyor. Ben ona ağlıyorum.

Bu hikâyeyi duyunca İsmail Özay geldi aklıma. Onun küçük de Bilkent ilköğretimde okuyor sanırım.
Ne yapsın şimdi İsmail Özay, aday olmasın mı yani!

Yine bir anımı tekrar anlatayım.
DYP’nin dört sıfır yaptığı seçimlerden beklemediği halde dördüncü sıradan seçilen bir ağabeyimizle TBMM’de oturuyoruz.
Çay kahve içip sohbet ederken; o da bir yandan odasını topluyor.
-    Ya Kadirciğim, tam alışmıştım. Zaman ne çabuk geçti anlamadım.
İşleri de artık yapar duruma geldik di ya!
Evet, zaman çok çabuk geçer Ankara’da. İnsanın hiç geriye dönesi gelmez!
Dönüp de ne yapacaksın Çanakkale’de?

İşte yeni bir seçim arifesindeyiz. Bakalım gidenlerden kaçı geri gelecek?
Çok merak ediyorum valla…